طرح ترافیک با نسخه ۲۰۲۵

 به گزارش پرشین خبر، از نیمه شب ۵ ژانویه ۲۰۲۵، طرح جدید عوارض ترافیکی در نیویورک آغاز به کار کرد. این اولین طرح از این نوع در آمریکاست که هدف آن کاهش ترافیک سنگین در مناطق مرکزی شهر و جمع آوری بودجه برای بهبود سیستم حمل و نقل عمومی است. بر اساس این طرح، رانندگان خودرو‌های شخصی برای ورود به مناطق شلوغ مانند میدان تایمز و وال‌استریت، باید عوارضی بین ۲.۲۵ تا ۹ دلار پرداخت کنند. مبلغ دقیق عوارض بسته به نوع وسیله نقلیه و ساعت ورود متفاوت است. برای مثال، کامیون‌های کوچک و اتوبوس‌های غیرمسافربری در ساعات اوج باید ۱۴.۴۰ دلار و کامیون‌های بزرگ و اتوبوس‌های توریستی ۲۱.۶۰ دلار پرداخت کنند. این طرح با واکنش‌های متفاوتی روبه رو شده است. در حالی که بسیاری از کارشناسان و فعالان محیط‌زیست از آن استقبال کرده اند، برخی از رانندگان، کسب و کار‌ها و حتی دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب آمریکا، با آن مخالفت کرده اند. ترامپ اعلام کرده است که پس از آغاز به کار، تلاش خواهد کرد این طرح را متوقف کند.
به گزارش بی بی سی، جانو لیبر، مدیرعامل سازمان حمل ونقل متروپولیتن (MTA)، اعلام کرد که طرح جدید کنترل ترافیک از نیمه شب ۵ ژانویه آغاز به کار کرده است. این طرح با استفاده از بیش از ۱۴۰۰ دوربین نظارتی، ۱۱۰ نقطه شناسایی و ۸۰۰ تابلوی اطلاع رسانی، بیش از ۴۰۰ مسیر ترافیکی را تحت پوشش قرار می‌دهد. لیبر همچنین اطمینان داد که توافقات انجام شده با دولت فدرال برای اجرای این طرح، حتی با تغییرات دولت آینده نیز پابرجا خواهد ماند.
اجرای این طرح پس از دو سال کشمکش و تاخیر، سرانجام محقق شد. طرحی که از ابتدا با مخالفت‌هایی از سوی برخی شهروندان و کسب‌وکار‌ها روبه رو بود. کیتی هوکول، فرماندار نیویورک، گرچه از ابتدا از این طرح حمایت می‌کرد، اما در ژوئن سال گذشته به دلیل نگرانی از پیامد‌های نامطلوب برای ساکنان شهر، اجرای آن را به تعویق انداخت.
ساعاتی پس از اجرای طرح جدید عوارض ترافیکی، جریان ترافیک در مرز شمالی منطقه مشمول مالیات، روان گزارش شد. بسیاری از رانندگان از فعال شدن دوربین‌های جدید و کسر خودکار هزینه‌ها از حساب‌های خود بی اطلاع بودند. جانو لیبر اعلام کرده است که رانندگان در صورت‌حساب‌های ماهانه خود، هزینه‌های مربوط به عبور از این مناطق را مشاهده خواهند کرد. با وجود اهداف مثبت این طرح، برخی رانندگان و کسب و کار‌ها نگران تاثیرات منفی آن هستند. برای مثال، کریس اسمیت، مشاور املاک از نیوجرسی، به شدت به این طرح اعتراض کرده و گفته است: «آیا شوخی می‌کنید؟ این ایده چه کسی بود؟ کیتی هوکول؟ او باید به خاطر این نادانی محاکمه شود.»


با توجه به مخالفت‌های موجود، آینده این طرح همچنان نامشخص است و باید دید آیا دولت جدید به رهبری ترامپ آن را لغو خواهد کرد یا نه.
جمهوری‌خواهان محلی از ترامپ خواستند تا در این طرح مداخله کند. مایک لاولر، نماینده کنگره از منطقه حومه‌ای شمال نیویورک، در نوامبر از ترامپ درخواست کرد تا به «پایان دادن به این طرح عوارض ترافیکی نامعقول» متعهد شود. با وجود مخالفت‌های گسترده، از جمله تلاش مقامات نیوجرسی برای جلوگیری از اجرای این طرح به دلایل زیست محیطی، دادگاه این درخواست را رد کرد. سال گذشته، نیویورک برای دومین سال متوالی به عنوان پرترافیک‌ترین شهر جهان شناخته شد. در مرکز منهتن، سرعت متوسط خودرو‌ها در ساعات اوج صبح به ۱۱ مایل بر ساعت (۱۷ کیلومتر بر ساعت) کاهش یافته بود. برخی از شهروندان از جمله فیل باوئر، جراح ساکن منهتن، از اجرای این طرح استقبال کردند. او معتقد است که این طرح می‌تواند به کاهش ترافیک و تشویق مردم به استفاده از وسایل نقلیه عمومی کمک کند.
اما بر اساس گزارشی از نیویورک تایمز، با وجود تمام این چالش ها، پس از دهه‌ها انتظار و موانع متعدد، از جمله تلاش ناموفق ایالت نیوجرسی در آخرین لحظات برای لغو آن در دادگاه، درروز‌های گذشته طرح عوارض ترافیک در قلب نیویورک اجرا شد. حامیان این طرح از بیش از یک قرن پیش، آن را راهکاری برای کاهش ترافیک سنگین و تامین بودجه موردنیاز برای ارتقای سیستم حمل ونقل عمومی معرفی می‌کردند. اجرای این طرح، ۱۵ میلیارد دلار برای بهبود زیرساخت‌های حمل ونقل عمومی فراهم خواهد کرد.
این طرح به این صورت عمل می‌کند که اکثر رانندگان برای ورود به منطقه مرکزی منهتن، باید عوارض پرداخت کنند. بیشترین میزان عوارض در ساعات اوج ترافیک اعمال می‌شود: از ساعت ۵ صبح تا ۹ شب در روز‌های هفته و از ساعت ۹ صبح تا ۹ شب در آخر هفته ها. رانندگان بیشتر خودرو‌هایی که وارد منطقه مرکزی منهتن می‌شوند، باید عوارض پرداخت کنند.
بیشتر پرداخت‌های عوارض از طریق سیستم الکترونیکی E-ZPass انجام می‌شود. بسیاری از رانندگان قبلا از این سیستم برای پرداخت عوارض پل ها، تونل‌ها و بزرگراه‌ها استفاده کرده اند. دوربین‌های الکترونیکی در ورودی‌ها و خروجی‌های منطقه عوارضی نصب شده اند که به طور خودکار پلاک خودرو‌ها را ثبت می‌کنند.
همان‌طور که گفته شد رانندگان بیشتر خودرو‌های شخصی باید برای ورود به منطقه ترافیک محدود در ساعات اوج ترافیک ۹ دلار و در سایر ساعات ۲.۲۵ دلار پرداخت کنند. موتورسیکلت سواران در ساعات اوج ۴.۵۰ دلار و در ساعات غیر‌اوج ۱.۰۵ دلار پرداخت خواهند کرد. رانندگان کامیون‌های کوچک تجاری و برخی اتوبوس‌ها در ساعات اوج ۱۴.۴۰ دلار و در سایر ساعات ۳.۶۰ دلار پرداخت می‌کنند. رانندگان کامیون‌های بزرگ و اتوبوس‌های توریستی باید در ساعات اوج ۲۱.۶۰ دلار و در ساعات غیر‌اوج ۵.۴۰ دلار پرداخت کنند.

تکالیف تاکسی‌ها چیست؟
اما تکلیف تاکسی‌ها و مسافران اوبر چیست؟ مسافران تاکسی‌ها و سایر وسایل نقلیه کرایه‌ای مانند اوبر و لیفت باید علاوه بر کرایه، یک هزینه اضافی برای هر سفر در منطقه ترافیک محدود پرداخت کنند. این هزینه برای تاکسی ها، تاکسی‌های سبز و خودرو‌های سیاه ۷۵ سنت و برای اوبر و لیفت ۱.۵۰ دلار برای هر سفر به، از، درون یا عبور از منطقه ترافیک محدود است.
آیا معافیت، اعتبار یا تخفیف وجود دارد؟ رانندگان برخی از خودرو‌هایی که افراد دارای معلولیت را حمل می‌کنند و رانندگان خودرو‌های اضطراری مجاز از پرداخت عوارض معاف هستند. برخی از ساکنان داخل منطقه ترافیک محدود نیز ممکن است واجد شرایط دریافت اعتبار مالیاتی ایالتی باشند. رانندگان کم درآمد می‌توانند پس از ۱۰ سفر اول در ماه، برای دریافت تخفیف ۵۰ درصدی ثبت نام کنند.
در ساعات اوج ترافیک، رانندگان خودرو‌های شخصی که از طریق چهار تونل دارای عوارض لینکلن، هالند، هیو ال. کری، و کویینز-میدتاون وارد منهتن می‌شوند، تا ۳ دلار اعتبار در برابر عوارض روزانه منطقه ترافیک محدود دریافت می‌کنند. برای اطمینان از جمع آوری ۱۵ میلیارد دلار برای ارتقای زیرساخت‌های سیستم حمل ونقل عمومی شهر، نرخ عوارض تا سال ۲۰۲۸ به ۱۲ دلار و تا سال ۲۰۳۱ به ۱۵ دلار افزایش خواهد یافت. اما در پاسخ به این سوال که آیا این عوارض قطعی شده است؟ باید گفت خیر. دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب، اعلام کرده است که به عنوان یکی از اولین اقداماتش در کاخ سفید، این برنامه را متوقف خواهد کرد و ممکن است راهی برای انجام این کار پیدا کند. گروه‌هایی از مخالفان در نیوجرسی و نیویورک نیز بیش از یک سال از طریق دعاوی قضایی با این عوارض مبارزه کرده اند که می‌تواند حتی پس از شروع برنامه، آن را متوقف کند. اما اخیرا قاضیان فدرال در چند پرونده علیه مخالفان این طرح رای داده اند.

لندن، الگویی در مدیریت ترافیک
در حالی که نیویورک به تازگی اجرای طرح عوارض ترافیک را آغاز کرده، لندن سال‌هاست که به عنوان پیشگام در این زمینه شناخته می‌شود. این شهر اروپایی در سال ۲۰۰۳ سیستم عوارض ترافیک خود را اجرا کرد و تجربیات ارزشمندی از این طرح به دست آورده است که می‌تواند به عنوان یک مدل برای نیویورک و دیگر شهر‌ها مورد استفاده قرار گیرد. طرح عوارض ترافیک لندن هزینه‌ای است که از بیشتر خودرو‌ها و موتورسیکلت‌هایی که وارد محدوده مرکزی شهر لندن (CCZ) می‌شوند، دریافت می‌شود. این محدوده شامل بسیاری از خیابان‌های اصلی و جاذبه‌های توریستی شهر است. رانندگان باید از ساعت ۷ صبح تا ۶ عصر در روز‌های هفته و از ساعت ۱۲ ظهر تا ۶ عصر در آخر هفته ها، برای تردد در این منطقه عوارض پرداخت کنند.
این طرح که از سیستم مشابهی در سنگاپور الگوبرداری شده، از سال ۲۰۰۳ اجرا می‌شود. هدف اصلی از اجرای این طرح، کاهش ترافیک، آلودگی هوا و صدا در مرکز شهر و همچنین تامین بودجه برای بهبود سیستم حمل و نقل عمومی بوده است. با وجود اینکه بخشی از منطقه عوارض در سال‌های گذشته حذف شده است، همچنان یکی از بزرگ‌ترین مناطق عوارض ترافیک در جهان محسوب می‌شود. عوارض ترافیک لندن به این صورت است که بیشتر خودرو‌ها برای ورود به مرکز شهر بین ساعت ۷ صبح تا ۶ عصر در روز‌های هفته و از ساعت ۱۲ ظهر تا ۶ عصر در آخر هفته‌ها باید مبلغی حدود ۱۵ پوند پرداخت کنند. اگر این هزینه پرداخت نشود، جریمه‌ای سنگین در انتظار راننده خواهد بود. البته، این طرح در روز‌های کریسمس و سال نو اجرا نمی‌شود.
اجرای این طرح عمدتا بر اساس سیستم شناسایی خودکار پلاک خودرو‌ها (ANPR) انجام می‌شود. در ۱۰ سال اول پس از معرفی این طرح، درآمد ناخالص آن تا پایان دسامبر ۲۰۱۳ به حدود ۲.۶ میلیارد پوند رسید. از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳، حدود ۱.۲ میلیارد پوند در حمل ونقل عمومی، بهبود جاده‌ها و پل‌ها و برنامه‌های پیاده روی و دوچرخه سواری سرمایه‌گذاری شد که از این مبلغ، ۹۶۰ میلیون پوند به بهبود شبکه اتوبوس‌رانی اختصاص یافت.
طرح عوارض ترافیک احتمالا موجب کاهش ۱۰درصدی حجم ترافیک نسبت به شرایط اولیه و کاهش کلی ۱۱ درصدی مسافت طی شده توسط وسایل نقلیه در لندن بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۲ شده است، هرچند این تغییرات را نمی‌توان به طور قطعی به این طرح نسبت داد. با وجود این دستاوردها، سرعت ترافیک در دهه گذشته، به ویژه در مرکز لندن، به طور مستمر کاهش یافته است. شرکت حمل ونقل لندن توضیح می‌دهد که این کاهش در سرعت ترافیک احتمالا ناشی از مداخلاتی است که ظرفیت موثر شبکه جاده‌ای را برای بهبود محیط شهری، افزایش ایمنی جاده و اولویت بخشی به حمل ونقل عمومی، عابران پیاده و دوچرخه سواران کاهش داده اند. شرکت حمل ونقل لندن در سال ۲۰۰۶ نتیجه گیری کرد که با وجود اینکه سطح ازدحام در مرکز لندن به سطح پیش از اجرای طرح عوارض ترافیک نزدیک است، اثربخشی این طرح در کاهش حجم ترافیک نشان می‌دهد که بدون آن، شرایط به مراتب بدتر می‌شد.
از تاریخ ۲۷ ژوئیه ۲۰۲۰، برای تردد در منطقه عوارض لندن، مبلغ ۱۵ پوند به ازای هر روز باید پرداخت شود.